[Als je liever luistert naar dit artikel, klik dan HIER]
Ik heb de voorbije week teruggedacht aan Marcel.
Hij is al lang dood.
Het is meer dan 30 jaar geleden dat we met elkaar gesproken hebben.
Hij wou me toen iets leren.
Marcel was alcoholist. Punt.
Zo noemde hij het.
Hij dronk toen al lang niet meer.
Alcohol had veel aangericht in zijn leven.
Hij nam elke dag een beslissing:
‘Vandaag ga ik niet drinken. Morgen misschien wel maar vandaag niet’.
Hij legde me uit dat het te moeilijk is om je voor te nemen nooit meer te drinken.
Maar 1 dag niet drinken: dat kan.
Slim.
De voorbije week heb ik dat op mezelf toegepast.
Niet op drinken maar op online-ige toestanden.
Op email en sociale media en dingen opzoeken op internet waar je niks mee opschiet maar je bent er wel tijd mee kwijt en ondertussen vul je je geest met … lucht? Terwijl je iets waardevol had kunnen doen.
Ik besliste dus – dank u wel, Marcel – ‘vandaag bekijk ik geen sociale media. Morgen misschien wel maar vandaag niet.’
Ik heb nog iets geleerd van Marcel.
‘Als AA-er erken je – steeds opnieuw – dat je ziek bent. Je bent een alcoholist. Zelfs als je 10 jaar geen druppel gedronken hebt. Je bent en blijft een alcoholist’.
Dat kon ik 30 jaar geleden niet van ganser harte aanvaarden. Ik was (en ben nog steeds) bang voor het effect van ontwaardende identiteitsconclusies.
Maar ook dat heb ik de voorbije week op mezelf uitgeprobeerd:
‘ik ben een online-ist, ik ben ziek, zelfs als ik dagen niet online gegaan ben, ik blijf kwetsbaar – levenslang – voor het online-isme.’
Zoiets heb ik in mijn dagboek geschreven.
(Ik gebruik een dagboek als een soort kladblok, een levens-kladblok)
Dat voelde lekker.
Het lekkere zat ‘em in het erkennen van een kwetsbaarheid in mezelf.
Het lekkere zat ‘em in de bedoeling die ik voelde om zorgzaam om te gaan met mezelf en mijn leven.
Het voelde lief en warm.
Die – ‘caring’, tedere – intentie vervulde mijn ervaring van mijn identiteit.
Het hielp ook.
Ik sprak met Karen.
Ze heeft zichzelf een tijd geleden een belofte gedaan: ‘Geen […] meer’.
Ik heb haar over Marcel gesproken.
Vriendelijke groeten,
Johan Van de Putte
PS Ik ben een boek aan het schrijven over dagboekschrijven. Als je iets met me wil delen over jouw ervaring van dagboekschrijven, heel graag!
Nieuwsbrief
Een mailtje na een nieuw artikel?
