Leren met Max – Leren met cliënten

Sinds 3 weken hebben we een nieuw gezinslid: Max.
Max is wat men ‘een hond’ noemt.

He’s mine, she said. Ours. We’ve bought him. We’re buying him. We can call him what we like. Yeah, but is that what a name is? Another word for ownership?
(Gliff, van Ali Smith)

Max.

Leren voor en vóór Max
Wij hebben ons maandenlang voorbereid.
Eén aspect van die voorbereiding bestond uit studeren.
Studeren op

• Hoe richt je je huis in voor een puppy?
• Wat is een goed schema voor een pup? Slapen, eten, pipi/kaka, spelen, …
• Wat leer je aan en hoe doe je dat dan?

Veel materiaal bekeken en gelezen. Vertaald. Samengevat. Besproken.
Echt gestudeerd.

We hebben ons verdiept in de ‘mechanics’: wat doe je (heel precies) opdat de hond makkelijk kan leren wat je graag hebt dat die leert?
We hebben onze kennis van de leerpsychologie opgefrist.

Leren voor en vóór cliënten
Wij hebben ons jarenlang voorbereid.
… studeren …
… bekeken en gelezen …
… wat doe je (heel precies) …

Max is er!
Het is overweldigend.
Anders dan we ons voorgesteld hadden.
Soms wil je iets uitproberen maar hij is niet geïnteresseerd. Andere dingen die hij ziet en ruikt en waar hij in kan bijten, interesseren hem meer.
Of hij is te opgewonden.
Of moe.

We moeten uitzoeken en ontdekken wanneer we iets kunnen doen met wat we geleerd hebben.
We moeten uitzoeken wat we kunnen doen om iets te beïnvloeden.

De cliënt is er!
… overweldigend …
Anders dan …
… niet geïnteresseerd …
Of hij is te …

We moeten uitzoeken en ontdekken wanneer we iets kunnen doen met wat we geleerd hebben.
We moeten uitzoeken wat we kunnen doen om iets te beïnvloeden.

Stommiteiten met Max
Je mag me vragen om stante pede les te geven over het aanleren van dingen aan honden.
Ik kan je uitleggen hoe je klassieke en operante conditionering in de praktijk brengt zodat de hond leert zonder pijn of straf, met enkel positieve ervaringen.

Ik kan je heel precies uitleggen hoe je het moet aanpakken als je je hond wil leren

• netjes te gaan zitten als je een poortje of deur opent
• met enthousiasme zijn bench in te gaan
• te kijken naar een handvol snoepjes, op 10 cm van hem, en stil te wachten tot je er eentje geeft
• naar je toe te rennen als je zijn naam noemt
• naar een plek te gaan en daar wat te blijven.

En toch.
Enkele dagen geleden doe ik het deurtje open van zijn ‘ren’, ik zeg het woord dat hem toestemming geeft om eruit te komen, hij komt eruit en bijt (lichtjes) in mijn hand of mouw, ik geef hem een stukje koek …

Mijn vrouw ziet dit en zegt: nu heb je hem beloond om te bijten …
Ik weet beter en toch heb ik hem een koekje gegeven nadat hij gebeten heeft.

Stommiteiten met de cliënt
Je mag me vragen om les te geven over …
Ik kan je heel precies uitleggen hoe …

En toch …
Enkele dagen geleden …
Ik weet beter en toch …

Écht leren met Max (en mijn vrouw)
Tijdens het spreken dat mijn vrouw en ik vervolgens doen, geef ik woorden aan

• wat fout ging
• wat in de context bijdroeg aan dat fout gaan
• hoe ik het had moeten doen
• wat dat blijkbaar vergt

Dat spreken – nav het concrete misgaan, in de reële context van het leven – maakt een verschil.
Daarin gebeurt een soort leren dat niet komt door filmpjes kijken, lezen, samenvatten.

Dit leren kan maar plaatsvinden

• na en dankzij een stommiteit, en
• het erkennen van de stommiteit,
  dankzij
• het onderzoeken, in een veilige context, zonder dat je moet bezig zijn met te bewijzen dat je wél competent bent, van wat en hoe dat gebeurd is,
• het zoeken van woorden hiervoor; en
• het uitspreken (of neerschrijven) van die woorden.

Écht leren met de cliënt (en …)
Er is een leren – over psychotherapie, over helpende gesprekken – dat maar kan gebeuren nav een stommiteit, of een vastlopen.

Dit leren kan maar plaatsvinden

• na en dankzij een stommiteit, en
• het erkennen van de stommiteit,
  dankzij
• het onderzoeken, in een veilige context, zonder dat je moet bezig zijn met te bewijzen dat je wél competent bent, van wat en hoe dat gebeurd is,
• het zoeken van woorden hiervoor; en
• het uitspreken (of neerschrijven) van die woorden.

Johan Van de Putte

C’est un mot, l’animal, que des hommes se sont donné  le droit de donner: Ils se sont trouvés, ces humains, à se le donner, le mot, mais comme s’ils l’avaient reçu en héritage. Ils se sont donné le mot pour parquer un grand nombre de vivants sous ce seul concept: L’Animal, disent-ils.
(L’animal que donc je suis, Jacques Derrida)