Soms.
Vorige week bedankte iemand me voor een gesprekstip.
De tip die ik gegeven had om ‘soms’ te gebruiken.
Wanneer je in wil gaan op een vaardigheid van je gesprekspartner.
Wanneer je bv vraagt of iemand iets kan.
Eerder niet vragen:
* En ‘echt luisteren’, is dat iets dat je kan?
* En ‘spelinzicht’, heb jij dat?
* Jij bent een geduldige persoon?
Eerder wel:
* En ‘echt luisteren’, is dat iets wat jou soms wel afgaat?
* Dat spelinzicht waar je het over hebt, zou je zeggen dat dat soms wel speelt?
* Soms kan jij wel een zeker geduld opbrengen?
Als je me vraagt of ik ‘echt kan luisteren’, dan denk ik automatisch aan de keren dat ik niet zo goed geluisterd heb.
Als je me vraagt of ik een geduldig persoon ben, dan komen herinneringen boven aan het omgekeerde.
Of ik soms echt kan luisteren? Ja.
Of ik soms geduld kan opbrengen? Yep.
Nu kan je de vaardigheid verkennen. Bv
* Kan je een voorbeeld geven van een keer dat je erin geslaagd bent om geduld op te brengen?
* Hoe heb je dat aangepakt?
* Wat stond je voor ogen?
* Waarom vond je dat belangrijk?
* Heb je een idee wat jou ondersteunde in het opbrengen van dat geduld?
* Welke omstandigheden of toestanden snijden je eerder af van geduld?
* Heb je een idee wanneer je de smaak hebt leren kennen van het soort geduld dat …
* Als je zou moeten denken aan een persoon uit jouw leven die er misschien voor iets tussen zit dat je de waarde van dit soort geduld hebt leren kennen: aan wie denk je dan?
* Wat wil je misschien vooral doen met jouw vermogen om soms geduld op te brengen?
* …
Zo kan je gesprekspartner een rijke ervaring krijgen van de vaardigheid.
En meer vertrouwen in het gebruiken ervan.
En meer inzicht in de omstandigheden die de vaardigheid ondersteunen (en in factoren die stokken in de wielen steken).
Dus: soms.
Vriendelijke groeten,
Johan Van de Putte
PS Als je hier mee gaat experimenteren, laat me iets weten. Wat dat geeft.
Nieuwsbrief
Een mailtje na een nieuw artikel?
