Een groepje schepsels die wat rondscharrelden
Het menselijke is die ene mens, je vindt het nergens anders, en die ene mens, die is niet soeverein, die is begrensd, die schiet tekort en is bijna altijd kleingeestig, bang voor de idiootste dingen waar hij wel of geen controle over heeft, maar waar hij toch veel energie in steekt, verbonden met een klein groepje andere mensen, familie en vrienden, vervuld van begeerte die meestal onbevredigd blijft, verdrietig en blij door elkaar, die eten kookt dat kan aanbranden, of in zijn wijsvinger prikt als hij naait of op zijn duim slaat als er een spijker ergens in moet, die opeens struikelt en zich bezeert, of een woedeaanval krijgt en iemand slaat die hem na staat, of diezelfde woede onderdrukt en gek wordt van frustratie. De mens begrijpt meer of minder, maar nooit heel veel. Allerlei gevoelens komen en gaan, en allerlei kwellingen, grote en kleine, puistjes en aambeien en een splinter in je vinger, kanker en de pest en een hartinfarct. Dit mensenleven, het onze en het enige dat we hebben, ontstond niet als iets verhevens en geweldigs, het ontstond in het klein, een paar mensen ergens in een dal, een groepje schepsels die wat rondscharrelden en probeerden er het beste van te maken, die naar de sterrenhemel keken en verstomden, die zich rond een dode schaarden en verstomden, die nieuwe mensen geboren zagen worden, uit het niets, dat…
(Karl Ove Knausgård: Het Amerika van de ziel)
Ik krijg niet genoeg van deze tekst.
Op het eerste gezicht niet geschikt als optimisme-quote.
De tekst roept op om dit alles te zien, te herkennen, te erkennen: het tekortschieten, het begrensde, het onbevredigde, de woede, het rondscharrelen, de puistjes, de aambeien en het hartinfarct.
Ik ervaar deze ‘oefening’ als troostend.
Ze wekt iets mild op ten opzichte van mezelf en anderen.
’How To Stop Wasting Time On The Internet’
… de titel van een artikel vol met tips.
In het artikel staan linken naar andere artikels zoals:
- Want to know the secrets of a great morning ritual? Click here.
- Want to know why you will marry the wrong person? Click here.
- Want to know when work actually gets done? Click here.
- Miss last week’s post? Here you go: How To Easily Build Good Habits: 4 Secrets From Research.
- Want to learn the 8 ways to improve your relationship – courtesy of international relations? Click here.
Elk artikel prikkelt je met de verlokking dat je iets zal leren.
Het gekke is dat als je dan zo’n artikel doorneemt, je soms effectief iets leest waarvan je denkt ‘oh ja, dat is nuttig’, ‘daar kan ik iets mee’ en misschien doe je er wel iets mee en wie weet denk je over 3 jaar ‘wat goed dat ik dat een keer gelezen heb, dat heeft een verschil gemaakt’, maar toch, ook dan, zal er niks veranderd zijn, ook dan zal ik knikken wanneer ik lees over die ene mens: die begrensde, die bijna altijd kleingeestig is, bang, die zijn energie in zinloze dingen steekt, onbevredigd en die in zijn wijsvinger prikt.
Ken je die mens waar Karl Ove Knausgård het over heeft ? Ik ken hem. Ik ken haar. Ik ben ‘em. Jij misschien ook.
Alsof het normaal is om …
Het is een verademing om dit te lezen.
Het stukje tekst over ‘die ene mens’ toont een breed dynamisch-chaotisch-ongemakkelijk levensplaatje dat ik doorgaans niet zie wanneer ik volop aan het leven ben.
Maar ik herken het.
Het biedt een tegenwicht tegen het idee dat het normaal is om gezond te zijn, evenwichtig, goed in je vel te zitten, goed te functioneren, te slagen in dingen, de dingen op een rijtje te hebben.
Nee, dat is niet normaal. Kijk maar eens goed naar jezelf en anderen.
Dit dynamisch-chaotisch-ongemakkelijke is het grotere levensgeheel waarbinnen mensen ons consulteren met
- onbehagen A,
- verdriet B,
- angst C,
- begeerte D,
- pijnlijke herinnering E,
- eenzaamheid F,
- klacht G,
- droom H,
- hoop I,
- onrechtervaring J,
- lusteloosheid K,
- twijfel L,
- schaamte M,
- geheim N,
- obsessie O,
- impasse P,
- rusteloosheid Q,
- frustratie R,
- kwelling S,
- onvermogen T,
- faalervaring U,
- ambitie V,
- rancune W,
- woede X,
- spijt Y of
- onbenoembaarheid Z.
Binnen dit grotere levensgeheel leven ook wij, hulpverleners, wij die ook op onze aambeien zitten, verdrietig en blij tegelijk, en alle professionele kennis die we met ons meedragen heeft ons er niet voor behoed.
Dit wil niet zeggen dat professionele kennis er niet toe doet en niet iets kan betekenen. Toch wel.
Tegelijkertijd blijven we een groepje schepsels die wat rondscharrelen en proberen er het beste van te maken, kijken we (soms) naar de sterrenhemel en verstommen, scharen we ons rond een dode en verstommen, zien we nieuwe mensen geboren worden, uit het niets, …
Johan Van de Putte
Nieuwsbrief
Een mailtje na een nieuw artikel?
prachtig herkenbaar!
Dank Johan, voor het delen van het citaat en je aanvullende woorden. Zorgt voor wat verheffing op de maandagochtend, fijn. Het leert me ook dat ik als hulpverlener dit telkens zou willen meegeven en zou willen uitdragen om de context van de persoonlijke actualiteit te relativeren. Niet om weg te wuiven, maar om even samen uit te zoomen. Dat maakt vervolgens het inzoomen weer gemakkelijker ook 🙂
Bovenstaand artikel doet me sterk denken aan Soren Kierkegard en Jean Paul Sartre. De dingen krijgen pas zin en nut, in relatie tot …hogere waarden, onderlingen verbondenheid/ afhankelijkheid etc.
Prachtig.